Corry Blok-Plas
De ZZM veerboot "Marken"
Tijsen is een veel voorkomende naam op het voormalige eiland Wieringen. Meindert Tijsen woont dan ook in Den Oever. Vroeger de vissershaven van het eiland Wieringen en tegenwoordig nog steeds thuishaven van vele Wieringer vissers met de letters WR voor het nummer. Er zijn nog een paar palingvissers maar het merendeel zijn garnalen- en kreeftenvissers.
De voorvaderen van Meindert waren vissers van Wieringen, die visten op de Zuiderzee. Zijn opa was fuikenvisser op het IJsselmeer met de WR 8. De broer van Meindert heeft dit bedrijf later overgenomen. In het voorjaar ging Meindert mee met de WR 8 om op spiering te vissen op het IJsselmeer. Zij lagen dan vaak in Enkhuizen en Broekerhaven. De voorouders aan moederkant waren Friezen. Zijn opa verhuisde na de totstandkoming van de afsluitdijk naar de overkant om als metselaar werk te zoeken in de nieuwe polder de Wieringermeer, waar uiteraard veel nieuwgebouwd werd.
Meindert heeft ook samen met zijn vader gevist. Die bezat de WR 14, waarmee ze op het wad naar paling visten. Dit was nieuw voor mij omdat ik altijd dacht dat paling alleen op het IJsselmeer in zoet water werd gevangen. Maar het is eigenlijk vrij logisch dat ze ook op de Waddenzee rondzwemmen want om het IJsselmeer te bereiken vanuit de Sargassozee moeten ze eerst het Wad passeren. Je kunt er van alles mee doen met die Waddenpaling; stoven, bakken en roken. Het voordeel is dat je ze minder hoeft te zouten opperde Meindert maar misschien was dat wel een grapje………..
Afijn naast het vissen op paling, waarbij ze iedere dag gewoon naar Den Oever terugkwamen, werkte Meindert in de visafslag als vispakker. Zijn vader had nog een schip; de MS “Klazina”. Dit schip was voorheen de “Lombok”, die over het IJ in Amsterdam werkvolk naar de NDSM-werf vervoerde. De Klazina werd gebruikt om dagtochten op het Wad met sportvissers te organiseren. Meindert was dan ook nog jong toen hij al met groepen sportvissers op zaterdag uitvoer. Veel van die hobbyvissers deden het meer voor de gezelligheid dan voor het vissen. Zo ook een groep Amsterdamse taxichauffeurs, die ieder jaar wel een paar keer kwam vissen. Met hen gingen een aantal kratjes pils mee aan boord en Meindert zal dan ook nooit vergeten hoe dat bijna fout ging. De WR 14 lag voor anker op het Wad en Meindert doodde zijn tijd met wat werkzaamheden in de machinekamer. Toen verscheen er een hoofd van een taxichauffeur door het luik om te zeggen dat ze het vissen wel gezien hadden en terug naar de haven wilden. Uit joligheid had een man of zeven een soort touwtrekwedstrijd gehouden en het anker alvast opgehaald. Niet zonder risico want met die stroming op de Wadden had het schip af kunnen drijven of vast kunnen lopen. Ach ja, zo maakte je nog eens wat mee ………………
Mede omdat de vangst minder werd stapte Meindert over op werk voor de Visserij Coöperatie in Den Oever. Hij haalde zijn schippersdiploma en ging varen op het oliebootje van de Coöperatie, dat andere schepen van gasolie voorzag. Ook leerde hij nettenbreien en staaldraad splitsen.
Op het oliebootje van de Coöperatie.
Na 24 jaar houdt Meindert de Visserij Coöperatie voor gezien en solliciteert hij op de functie van schipper op de veerboten van het Zuiderzeemuseum. Zo komt het dat hij nu sinds drie jaren regelmatig het Krabbersgat op en neer vaart. Hij doet dit met veel plezier maar werkt ook graag met zijn handen. Klussen vindt hij ook leuk en zolang het werk maar niet saai is, is Meindert van vele markten thuis.
Een heel andere bezigheid is de handel in derivaten, waarmee hij zich al jarenlang redelijk succesvol bezighoudt. Maar dat is weer een heel ander verhaal en hij heeft mij niet verteld van welke voorvader hij deze deskundigheid heeft geërfd……………….
Lees ook “Schippers van het ZZM” deel 1 t/m 4. De schippers van het ZZM en hun band met het water (1), De schippers van het ZZM en hun band met het water (2), Schippers van het ZZM en hun band met het water (3), Schippers van het ZZM en hun band met het water (4)
Foto’s: archief M. Tijsen