Ard Schenk en Kees Verkerk met de voor die tijd kenmerkende mutsen. (foto ANP)
In de zeventiger jaren waren er niet zoveel schaatswedstrijden als nu. Je had het NK, EK en het wereldkampioenschap langebaanschaatsen. Mannen en vrouwen reden deze kampioenschappen gescheiden. De kampioenschappen van de vrouwen kregen nauwelijks aandacht, maar die van de mannen werden integraal op één van de twee (!!) tv-netten uitgezonden. Vooral in de hoogtijdagen van Kees Verkerk en Ard Schenk waren het EK en WK nationale gebeurtenissen van belang. Heel Nederland zat voor de buis en de echte fanatiekelingen schreven de rondetijden mee! Nu allemaal onvoorstelbaar…
Ik zat in de eerste helft van de jaren zeventig op de middelbare school en ter gelegenheid van een EK of WK schaatsen kregen wij voor de maandag geen huiswerk op, het zgn. huiswerkloze weekend! Kom daar nu nog eens om. Je voelde je dan misschien wel een beetje verplicht om ernaar te kijken maar verder viel er ook niet veel te beleven in die tijd, als er tenminste geen natuurijs lag.
Ik herinner mij die weekenden dan ook als heel gezellig met de familie voor de buis, best wel spannende wedstrijden en lekker eten en drinken erbij. Vaak waren de Nederlandse schaatsers, vooral Ard Schenk, heel succesvol en dat inspireerde mij zelfs om er een paar plakboekjes van bij te houden. Uit jeugdsentiment heb ik die nog bewaard.
het 50 jaar oude plakboekje!
Ik denk dat de jeugd tegenwoordig wel andere dingen te doen heeft en dat in deze digitale tijd het maken van een plakboek echt tot het verleden behoort.