Corrie Bos
In februari 1947 werden we wakker met sneeuw tot aan de dakgoot. Onze poes was helemaal van slag want normaal zat hij op de raampost te wachten tot hij naar binnen mocht. Nu was hij radeloos in de sneeuw aan het krabben ter hoogte van de dakgoot. Wij woonden op De Burg in de Goorn en de hele buurt had hetzelfde probleem. Met vereende krachten probeerden mijn vader met de buurmannen de huizen weer vrij te maken van de sneeuw.
Maar voor het zover was moesten wij eerst nog even op de foto. Ik met mijn twee broers, Arie en Dick en zusje Coby, die nog maar 1,5 was. Opvallend is dat zij geen jas aan heeft. Ook de jongens zijn niet zo dik aangekleed met korte broeken en kousen. Zelf draag ik een blauw jasje dat door mijn tante was gemaakt, uit een oude jas waarschijnlijk, en waarop mijn moeder konijnenbontjes heeft gezet bij de zakken en de kraag. Zo zag het er toch wel leuk uit. Het was een wit konijn en mijn vader had dat geslacht. Wij hielden altijd konijnen, die na een tijdje in de pan verdwenen.
Op deze foto staan alle buurkinderen van De Burg. Ik zag deze foto in het verhaal dat mijn oude buurjongen Aad Snoek op mijnzuiderzee.nl heeft gezet. Zie Mooie en barre winter foto's uit het verleden. Heel toevallig… Hierop sta ik ook op met mijn twee broers. Wel bijzonder: het is winter, maar het meisje in het midden lijkt wel blote benen boven haar kniekousen te hebben. In die tijd waren er nog geen maillots en droeg ik lange kousen vastgemaakt aan een jarretelletje. Dan kun je je nu niet meer voorstellen… Ook opvallend is dat wij allemaal klompen aan hebben terwijl dat met sneeuw niet zo gemakkelijk loopt omdat de sneeuw eronder blijft plakken. De twee foto’s zijn waarschijnlijk door dezelfde fotograaf gemaakt. Ik heb in mijn fotoboek alleen de bovenste foto en ben blij dat ik via mijnzuiderzee.nl die andere ben tegengekomen.
Groepsfoto: van Aad Snoek
via Corry Blok-Plas