Vincent Erdin
Vraag bij een specialist in kleuren hoeveel kleuren groen er zijn. Hoogstwaarschijnlijk komt er dan een kleurenwaaier tevoorschijn waarop alle tinten groen te zien zijn. Maar het kan ook zomaar zijn dat er zoveel tinten zijn dat een onderverdeling mogelijk is. Mosgroen is toch wat anders dan mintgroen en donkergroen klinkt wel erg vaag.
Maar smurfengroen of zelfs het groen van een zieke smurf zal niet direct bekend zijn bij de verfspecialist. En toch is dat de naam die een deel van inwoners van een klein dorp op het Hoge Land van Groningen bedacht hebben voor de kleur van de torenspits. Zij vinden eendrachtig dat het 'niet om aan te zien is'. De kerk heeft een grote onderhoudsbeurt ondergaan, het exterieur is in de kleuren geel en groen geschilderd en het interieur in gewoon wit. Maar wat is gewoon zonder nadere aanduiding.
Het gaat de dorpsbewoners vooral om dat groen waar zij iedere dag tegen aan moeten kijken. De kerk is eigendom van de Stichting Oude Groninger Kerken die inmiddels iets meer dan 100 kerken, torens, synagogen en een enkele begraafplaats in bezit en beheer heeft. Waar de dorpelingen nu over struikelen is dat er geen contact is geweest met het dorp over deze kleuren en dat die zijn gekozen op basis van 'natte vinger werk'. Dat lijkt op zijn minst dubieus te zijn omdat voor ieder onderhoud er een plan van aanpak geschreven moet worden. Maar feit is dat de kleur opvallend te noemen is en het een kwestie is van wennen om de weersomstandigheden zoals zon, droogte, regen etc. zijn werk te laten doen en de kleur weer iets bij te tekenen.
Het aardige van deze kleur groen is dat tal van boerderijen in West Friesland, tussen het Westeinde in Enkhuizen en Oosterleek, en ook enkele panden in het Buitenmuseum van het Zuiderzeemuseum in Enkhuizen diezelfde kleur groen hebben of daar hooguit een streepje naast zitten. Er zal nauwelijks iemand te vinden zijn in West Friesland die aanstoot neemt aan die mintgroene kleur die specifiek is voor de streek.
In het buitenmuseum staat onder andere het pand uit de Zaanstreek met als toelichtende tekst: dit was het woonhuis van Jan Vis, handelaar in ,schilders,verf. Het is een fraai pand zowel van buiten als de inrichting met meubilair. Hieraan was te zien dat het om iemand in goede doen ging. Ook hier komen verschillende tinten groen op het exterieur voor. Iedereen vindt het de normaalste zaak van de wereld en geen haan die er naar kraait.
Toegegeven voor Groningse begrippen is het een redelijk uitzonderlijke kleur groen, mosterdgeel komt vaker voor in een lichtere of donkerder variant. Kleuren worden uitgedrukt in RAL met een viercijferig nummer.
Maar om het groen van de spits nu te vergelijken met het groen van een zieke smurf doet een beetje lachwekkend aan. Bij deze kleine dorpsrel zijn nog geen gewonden gevallen of is de riek tevoorschijn gekomen om de splijtzwam te bestrijden. Misschien dat over een jaar of vijf ook hier de rust is weergekeerd.
Stitswerd is een dorp dat tussen Onderdendam en Usquert ligt, slechts 65 inwoners heeft en in een zeer landelijk agrarisch gebied ligt.
Over de kleurencombinatie groen en geel die is op zich wel bekend:
1: je ergens groen en geel aan ergeren.
2: groen en geel zien van ellende (vooral onder jongeren bekend).
Om de hoek van de woning van Jan Vis staat de kapperszaak. Dit huis heeft in Zwaag gestaan maar was op afbraak verkocht in Enkhuizen. Eigenlijk is het weer terug op zijn plaats of op zijn minst in de stad waar het in de 18de eeuw moet zijn gebouwd. Dit huis heeft weer een hele andere kleur dan het huis van Jan Vis. Zomaar twee uiteenlopende kleuren groen vlakbij elkaar.
Om nog een voorbeeld te geven van een tint groen, deze voordeur:
bijdrage geplaatst: 8 augustus 2024
afbeeldingen: in de kop de kerk van Stitswerd en tussen de tekst: het woonhuis van Jan Vis en als derde: de woning/ kapperszaak uit Zwaag.
afbeeldingen: auteur