Vincent Erdin
In deze bijdrage een schouw over de najaarskleuren die momenteel zichtbaar wordt in de tuinen van het buitenmuseum.
Het valt niet te ontkennen dat de herfst nadert. Voorheen was het uitgangspunt dat op 21 maart, 21 juni, 21 september en 21 december er sprake was van een nieuw seizoen. Nu is dat bijvoorbeeld op 1 september. Dat is het inmiddels geweest en ofschoon er deze week nog enkele behoorlijke warme dagen waren met hoge temperaturen zal het zeker hen die wat vroeger uit de veren al bekend zijn: het is 's morgens nog gewoon donker. Pas tegen half zeven begint het te schemeren. En van lieverlee is het goed merkbaar dat de zon op zijn retour is: van de Kreeftskeerkring naar de Evenaar om die op 21 september te passeren op weg naar de Steenbokskeerkring.
Nog iets anders doet het aannemelijk maken dat de zomer voorbij is: de temperatuur. Deze week (tot en met zaterdag 7 september) nog achter in de twintigers en na komende week nog achter in de tien. Toch een voelbaar verschil, tenzij het windstil en zonnig is.
Onmiskenbaar dat het gedaan is met de vakantie en het werk weer aangevat is. Op het land wordt het laatste gewas binnen gehaald: Mais en suikerbieten. Op Prinsjesdag 2024 begint de bietencampagne weer. Zo'n 140 dagen lang rijden vrachtwagens af en aan om de suikerbieten op te halen en naar de resterende suikerfabrieken te rijden of per schip te brengen.
Bladeren kleuren of verdorren al een beetje, de appels en peren hangen nog aan de fruitbomen, de bloemen geven kleur aan de tuinen.
Het is een beetje een weemoedige rondgang door een verstillend landschap. De natuur komt tot rust of begint aan de verstilde periode. Nog even en de appels en peren zijn geplukt en opgetast als een rijke buit in een van de veldschuiten. De afzonderlijke bloemen zouden een fraai veldboeket kunnen vormen.
De vraag dringt zich op of de vissers en keuterboertjes van het Zuiderzeegebied wel eens een vaas met bloemen op tafel hebben gezet. Misschien was er geen ruimte voor in de doorgaans kleine behuizing en buiten in hun eigen omgeving staan ze toch beter op hun plaats dan afgesneden in een vaas.
De groente die in de tuin staat wordt nog enkele weken gebruikt om een maaltijd van klaar te maken. Soms met een 'vergeten' groente. Al lijkt het tij te keren. Koolrabi en Pastinaak zijn inmiddels doorgedrongen tot het assortiment van de supermarkt. Voor schorseneren is een groentewinkel de aangewezen plek om een aankoop te doen.
En nadat de oogst eenmaal is geplukt, de weckpotten zijn gevuld valt de stilte over de tuintjes.
Wie dit op zich in laat werken ziet toch ook weer de schoonheid van dit seizoen. De webben door spinnen gemaakt, de stralenbundels van de zon en alles wat er bij het najaar hoort.
bijdrage geplaatst: 9 september 2024
afbeeldingen: auteur
nb: in deze bijdrage zijn technische onvolkomenheden waar de auteur geen toegang toe heeft.