Corry Blok-Plas
Het eerste bestuur aan de voet van de glijbaan, 3e van links Roel Plas
Aan de Zuiderzee
In juli 1929 werd mijn vader, Jan Plas, geboren. Hij woonde met zijn ouders in het middelste huisje op de kop van de Wagenaar- en Van Linschotenstraat, Wilhelminaplantsoen 3. Dit was op 30 stappen van de Zeemuur, waarachter toen de zoute Zuiderzee kabbelde of wild tekeerging. Tussen de Zeemuur en de Wagenaarstraat lag een grasveldje, waarop wel eens gevoetbald werd.
Het was een kinderrijke buurt en mijn opa, Roel Plas, kwam in 1931 samen met een aantal andere mannen, en waarschijnlijk ook veel vrouwen, op het lumineuze idee om voor de kleine Jan en andere kinderen een speeltuin te realiseren op dat veldje. Zo gezegd, zo gedaan. Bij B&W werd toestemming gevraagd en verkregen om het grasveldje hiervoor in te richten. Speeltuinvereniging Kindervreugde werd opgericht, leden en donateurs geworven, en actie ondernomen om speeltoestellen te maken of kant en klaar te bestellen. Het lidmaatschap kostte een dubbeltje per huisgezin per week.
Gelijk met de Afsluitdijk
Op 30 mei 1932 was de feestelijke opening, een hele prestatie in crisistijd, en kon de speeltuin in gebruik worden genomen. Er waren schommels, een draaimolen, wippen en niet te vergeten een hele hoge glijbaan, die tot op de dag van vandaag in speeltuin Kindervreugde aanwezig is. Samen met de draaimolen en Turkse schommel heeft de glijbaan de tand des tijds doorstaan. De glijbaan met trap is qua model hetzelfde gebleven maar is nu wel omgeven door een gedeeltelijke overkapping en een kooiconstructie, die moeten voorkomen dat de kinderen er vanaf vallen. Een beetje overdreven allemaal, want in de jaren zonder hekken zijn er volgens mij nooit grote ongelukken gebeurd. Je moest als kind gewoon voorzichtig zijn. Maar ja, de regeltjes zijn strenger geworden en zo ligt er nu onder ieder speeltoestel ook een zacht verende ondergrond. Dit allemaal om de kindertjes te beschermen tegen mogelijk onheil.
Jeugdherinneringen
In de zestiger jaren heb ik zelf ook nog wel gespeeld in speeltuin Kindervreugde. Ik zat op kleuterschool de “Duiventil” op de 1e verdieping van het gebouw op de kop van de Bierkade/Breedstraat. Bij deze school was geen schoolplein, zodat wij ons heil moesten zoeken op de Boksewei, de speeltuin en de werkhaven. Van de werkhaven, waar nu de haven van het Zuiderzeemuseum is, kan ik mij de bergen basaltstenen herinneren. Wij probeerden deze bergen te beklimmen en dat leidde wel eens tot beurse knieën en ander ongemak. De Boksewei had alleen gras met madeliefjes om een ketting van te rijgen. Dan was de speeltuin een waar kinderparadijs, hoewel ik mij nog goed kan herinneren dat ik van de wip afviel, plat op mijn buik. Het voelde niet lekker, de grond was toen nog hard en die oude wippen best hoog, maar verder heb ik er niets aan overgehouden, voor zover ik weet dan.
90-jarig oud!
Dit jaar wordt het negentigjarig bestaan van speeltuinvereniging Kindervreugde groots gevierd, dankzij de enthousiaste inzet van vele vrijwilligers, bestuursleden, voorzitter Paul Botman en zijn vrouw Petra. Roel Plas was de eerste voorzitter en ik weet zeker, dat hij met veel plezier naar de feestelijkheden van dit jaar zou kijken. De speeltuin wordt nog steeds druk bezocht en is voor schoolreisjes een populaire bestemming. Op naar het honderdjarig bestaan!
foto's: archief auteur, auteur en Oud Enkhuizen, collectie J. de Jong.