Het postkantoor in het buitenmuseum van het Zuiderzeemuseum is een goed voorbeeld van de rust die de samenleving zo'n honderd jaar geleden nog kende en misschien ook nog wel dertig jaar geleden. De brievengaarder haalde de brieven op en de brievenbesteller bezorgde diezelfde brieven bij de geadresseerde. Begrippen als postkoets en posttrein zijn uit het dagelijks leven verdwenen. In Nederland vaart nog één postboot in de Biesbosch waar wel mensen wonen maar geen wegen zijn. Met een maximum van drie postrondes per dag. Het hele proces van het schrijven van de brief, het wegbrengen, het sorteren, het verzenden naar een andere stad of dorp en het opnieuw sorteren en uiteindelijk bezorgen nam een paar dagen in beslag als het om een brief ging die in Nederland bleef. Brieven naar de Oost, of na de jaren vijftig de nieuwe emigratielanden: Amerika, Australië, Canada en Nieuw Zeeland, waren soms enkele weken per boot onderweg.
Brieven die je schreef naar je eerste liefde, zo'n correspondentie daar ging je eens voor zitten: wat schrijf je en hoe schrijf je het op? Dan de zakelijke brieven en de sollicitatiebrieven. Papier was geduldig.
Dat zijn vervlogen beelden, maar let op, nog maar twee decennia geleden kwam de eerste mobiele telefoon of het mailverkeer tot stand en op gang. Sindsdien zijn we voortdurend bezig om contacten te leggen, korte berichtjes met heel veel personen. Prof. dr. Kim Putters (Sociaal Cultureel Planbureau) vertelde, op de achtste Cornelis Lely lezing (11 november 2014), dat er van de 24 uur gemiddeld per dag ruim 8 uur aan communicatie wordt besteed: dat zijn alle vormen van communicatie zoals twitteren, Facebook, skypen, e-mailen, internetten. We twitteren en mailen dus heel wat af op zoek naar contact met de ander. Maar hebben we ook tijd voor die ander? Weten we hoe het echt gaat met die ander? Het aantal contacten mag dan toegenomen zijn, is dat ook zo met de kwaliteit van de inhoud of gaat het om 'hoi, dag en succes'? Zit er nog een diepere boodschap in zo één die je best per brief zou willen laten bezorgen en waarvan het niet erg is dat die brief een paar dagen onderweg is? De brievengaarder en brievenbesteller komen nooit meer terug, de postbodes van meerdere diensten doen hun rondes, maar de kwaliteit van persoonlijke berichten hebben we zelf in de hand. "Hallo is daar iemand?"