Het zal ergens jaren dertig van de vorige eeuw, of misschien zelfs nog eerder, zijn geweest, dat bakker Berend Jan Prins in Blokzijl bezig was in zijn bakkerij aan het Oude Verlaat met een jaarlijkse routineklus: speculaas maken. Tot zijn ontsteltenis mislukte het en werd het halfbakken speculaas. De oorzaak was dat de oven niet goed op temperatuur was gebracht waardoor de speculaas niet goed gaar kon worden. Tijd om nieuwe te maken had hij niet. Goede raad was duur, maar niet getreurd. Hij sneed de mislukte speculaas in brokken en legde het in de winkel. De naam waaronder deze brokken bekend werden ligt redelijk voor de hand: ,,halve goare". Tot zijn verbazing was hij in mum van tijd door de misbaksels heen. Hiermee was de Blokzijler brok een feit.
Het zou echter toch nog even duren voordat het juiste recept was uitgedacht. Auke Prins ging er in 1950 mee aan de slag en een bekend sterrenrestaurant deed de rest: de naamsbekendheid van de Blokzijler brok was gevestigd. Inmiddels was Joop Prins de volgende bakker die tot 2006 een volledige bakkerij had maar vanaf dat moment alleen nog de brok maakt. Vanzelfsprekend geeft Prins geen enkele indicatie hoe hij ,,zijn" brok maakt. Wie wel eens speculaas maakt zal moeten experimenteren om er een misbaksel van te maken waar gaarheid een rol speelt, verder smaakt de echte brok van Prins bijzonder goed en ligt behoorlijk op de maag. Van een misbaksel toch een eerzaam product maken is een bijzonder verhaal.
Met dank aan Coby Klinkert de vrouw van Bert Buis. Bert Buis is de kleinzoon van Berend Jan Prins, Opoe Prins, de vrouw van Berend Jan Prins vertelde dit verhaal door binnen de familiekring.