Naast de reeds besproken linies: De Hollandse Waterlinie en de Stelling van Amsterdam kwam er ongeveer 90 jaar geleden nog een verdedigingslinie bij.
Het zou ook niet langer houdbaar zijn geweest om uit te gaan van de kracht van de Hollandse Waterlinie en de Stelling van Amsterdam die allebei al gedateerd waren en andere uitgangspunten hadden. De Hollandse Waterlinie moest Holland kunnen beschermen tegen oprukkende legers door delen gecontroleerd onder water te zetten en de Stelling van Amsterdam was vooral om de hoofdstad van Nederland te beschermen.
Met de nieuwe verdedigingslinie die in de jaren 30 ontstond worden de nieuwe ontwikkelingen qua strategie op dat moment op de voet gevolgd en worden de nieuwste bouwmaterialen: beton en ijzer toegepast. De Eerste Wereldoorlog is al ruim een decennium voorbij maar de ontwikkelingen in Duitsland en de dreiging die daar van uit gaat wordt opgevat als mogelijk een nieuw conflict. Op tal van plaatsen worden bunkers gebouwd. De kazematten van de Afsluitdijk bij de Stevinsluizen zijn bekend, deze werden direct bij de bouw van de dijk meegenomen.
De bunkers die op de verschillende afbeeldingen staan tonen aan dat het om het beschermen van vaarroutes (de kopfoto het verdedigen van de Naardertrekvaart) of spoorlijnen gaat. Bunker bij Fort Uitermeer
Waar de schapen staan is nog net de contour van een bunker te zien en datzelfde geldt voor de plaats waar de trein door het landschap schuift ook daar is een bunker te zien. Fort bij spoorlijn
Bunkers waar manschappen gelegerd kunnen worden om in tijden van onraad een oogje in het zeil te kunnen houden op de infrastructuur. In beide gevallen gaat het om verbindingen naar Amsterdam, de spoorlijn tussen Naarden en Amsterdam en ode Naardertrekvaart loopt tussen twee belangrijke steden: Naarden via Muiden naar Amsterdam. Hoe dan ook is het wenselijk om het scheepvaartverkeer dat van de Zuiderzee en kort daarna het IJsselmeer bij Muiden naar binnenvaart en via de Naardertrekvaart gaat in de gaten te houden.
Misschien liggen ze er doelloos bij maar na 90 jaar zou er ook gezegd kunnen worden dat deze relicten bij het landschap zijn gaan horen en er onderdeel van uitmaken. Als herinnering aan mindere tijden.
bijdrage geplaatst: 17 februari 2020
afbeeldingen: auteur